هیئت بین دولتی تغییر اقلیم (IPCC) نهادی وابسته به سازمان ملل برای ارزیابی علوم مربوط به تغییر اقلیم است.IPCC هزاران مقاله علمی را که هر سال منتشر می شود ارزیابی می کند تا سیاست گذاران را در مورد وضعیت دانش در مورد تغییر اقلیم آگاه سازد. این نهاد بر اساس شواهد پژوهشی قوی نتیجه گرفته است که تبعات تغییرات اقلیمی انسانشناختی هم اکنون در همهی قارهها و اقیانوسها احساس میشود؛ اثرات بر منابع آبی ومحصولات معمولامنفی است؛ و شرایط جوی حاد وشدید مانند امواج گرمایی و آتشسوزیها آسیبپذیری وکاستیهای روزافزون ظرفیت جوامع برای آماده شدن درجهت رویارویی با چنین رویدادهایی نشان میدهد (آیپیسیسی ۲۰۱۴). بسیاری از تغییرات رخ داده، برگشتناپذیر هستند. براساس گزارش این هیات این فقرا بیشتر تحت تاثیر این تغییرات قرار دارند، خصوصا آنهایی که هم اکنون در مناطق ساحلی نزدیک به سطح دریا و جزایر کوچک زندگی میکنند و درآینده نیز به زندگی در این مناطق ادامه خواهند داد (این نکتهایست که برای فصل حاضر بسیار مهم است). بطور خوشبینانهتر، آیپیسیسی شواهدی مبنی بر افزایش فعالیتهای سازگارانه هم درجهان شمال و هم جهان جنوب بدست آورده است (آیپیسیسی ۲۰۱۴). کاملا روشن است که اقداماتی برای حفاظت از اقتصادها، کیفیت محیطزیست، داراییهای فردی و جمعی و بهزیستی انسان لازم است.
در سیستمهای انسانی، سازگاری با اقلیم «فرایند سازگاری با آب و هوای واقعی یا مورد انتظار و اثرات آن است، که هدف از آن تعدیل صدمات یا بهرهبرداری از فرصتهای مفید است» (آیپیسیسی ۲۰۱۲، ۲۰۱۴). دیدگاهها و دانش جامعهشناختی ابزاری برای درک راههایی که روابط و مناسبات اجتماعی با توجه به شرایط زیربنایی شکل میدهد؛ گزینههایی که در محیطهای اجتماعی مختلف دردسترس است؛ و فرایندهای تصمیمگیری دخیل در تلاشهای فردی، اجتماعی، سازمانی و دولتی برای انطباق با تغییرات اقلیمی ارائه میدهد. نیروهای اجتماعی و نهادیدیرینه موجب افزایش آسیبپذیریها و نابرابریهایی در سطوح بینالمللی، ملی و محلی شده است و ظهور ریسکها و اثرات ناشی از تغییرات اقلیمی نیز این مشکلات را پیچیدهتر کرده است. دیدگاههای جامعهشناختی برای شناسایی عوامل و نیروهایی مهم است که میتواند اقدامات جمعی و سازمانی را افزایش دهد، آسیبپذیری را کاهش دهد و اقدامات و تصمیمات منصفانه را تسهیل کند.