نشریه زنان روستایی و عشایری توسعه پایدار برای زنان روستایی و سازگاری با تغییرات اقلیمی
عدالت مولفه اصلی موفقیت یا شکست سازگاری با کم‌آبی است. اصل مهم سازگاری با کم‌آبی در نظر گرفتن عدالت است. این عدالت باید در توزیع منابع آب، منابع قدرت و اطلاعات و به طور کلی عدالت در توزیع همه ابزارها و امکاناتی که می‌تواند مسیر سازگاری با کم‌آبی را فراهم کند دیده شود.
بدون در نظر گرفتن عدالت اجتماعی در توزیع منابع، قطعا شکل نامتوازن از سازگاری و در حقیقت شبه سازگاری ایجاد می‌شود که بسیار آسیب زاست. با این رویه دیده می شود که بخش از جامعه پیشرفت دارد اما بخشی دیگر در فقر می ماند و هزینه پیشرفت آن بخش را تأمین می‌کند؛ نحیف شدن یک بخش و فربه شدن بخش دیگر کشور را به هدف اصلی که سازگاری با کم آبی و اقلیم است نخواهد رساند.
تخریب یک منطقه در راستای آبادسازی منطقه ای دیگر همانند کاری که در پروژه های انتقال آب وسدسازی، معدنکاری و.. صورت گرفته و منجر به خشک شدن دهها دریاچه و تالاب و رودخانه و از بین رفتن جنگلها شده،که این اقدامات نه تنها در راستای سازگاری با اقلیم نیست، بلکه در تضاد با آن بوده و در نهایت به تاب آوری و اشتغالزایی پایدار هم منجر نخواهد شد، بلکه کم کم به یک فروپاشی و فقرزایی جمعی، تشدید نزاع های محلی و ملی در یک سو، و حاشیه نشینی و تشدید بحران های اجتماعی در سوی دیگر منجر خواهد شد و این سیاست به نوعی ایجاد کانون های نزاع و چالش به دست خودمان تلقی می شود.
نمی‌شود به بهانه اشتغالزایی میلیاردها ریال آب صرف نجات صنایع فولاد در مناطق کویری و نیمه کویری کشور کرد و سرمایه گذاری در بخش تامین و حفاظت از منابع آب زیرزمینی مورد استفاده در کشاورزی که ستون فقرات اشتغال و امنیت غذایی کشور است را به بهانه های واهی مانند اختلافات بین نهادها و متولیان نادیده گرفت.
اگر با مشارکت سیستم حکمرانی آب سرمایه گذاری برابر صنایع فولاد و سدسازی با همان هدف حفظ اشتغال و ارز آوری برای کشور در بخش کشاورزی و صنایع وابسته با هدف صادرات صورت می‌گرفت، بی تردید برای کشور موهبت و فرصت های کم نظیری ایجاد می کرد و زندگی میلیونها نفر را تحت تاثیر قرار داده و به فقرزایی کشاورزی پایان داده می شد.
نادیده گرفتن عدالت و توزیع برابر سرمایه گذاری در منابع آب، مخاطره ای برای آینده هر سرزمین محسوب می شود و راه حل پایدار آن، توزیع عادلانه منابع و توانمندسازی همه جوامع به صورت برابر است تا بتوانند به صورت زنجیره ای به کمک هم بیایند، نه این که مدیران با ایجاد بستر فساد سیستماتیک، ناکارآمدی و رانت و جهالت کاری کنند که مردم مناطق مختلف کشور با احساس نابرابری در مقابل هم قرار گیرند و فرصت طلبان به فکر صید ماهی از آب گل آلود بیفتند ./مهتا بذرافکن
