۲۴ ژانویه روز جهانی آموزش است. هدف این روز تحقق حق اساسی آموزش برای همه است. امسال این روز با شعار «تغییر مسیر، تحول آموزش» بر فراهم کردن بستری برای نمایش مهمترین تحولات آموزشی تمرکز دارد.
اما وضعیت آموزش زنان روستایی و عشایری در حال حاضر چگونه است؟
در شرایطی که سواد و آموزش ابزار قدرتمندی در مبارزه با فقر محسوب می شود؛ در جهان امروز هنوز نرخ بی سوادی در میان زنان روستایی بالاترین سطح است، بر اساس گزارش مشترک فائو، IFAD و ILO ، زنان بیش از دو سوم از ۷۹۶ میلیون نفر بیسواد جهان را تشکیل می دهند و بسیاری از آنها در مناطق روستایی زندگی می کنند.
حقیقت این است که عوامل اجتماعی اقتصادی و سیاسی وجود دارد که مانع از شکوفایی زنان روستایی شده است. علی رغم اینکه عامل اقتصادی مهمترین عامل معرفی میشود، اما حقیقت این است که نقص فرهنگی عامل مهمتری از اقتصاد بوده و دربالای لیست عوامل قرار می گیرد.
در فرهنگ رایج جهانی زن روستایی در چارچوب محدود انجام وظایف خانگی، مراقبت از فرزندان و سالمندان و فعالیت های کشاورزی محصور است.
نرخ بالای بی سوادی آنها به این معناست که زنان روستایی در کسب دانش، مهارت و تخصص برای گسترش تولید و چند برابر شدن منابع درآمد خود قفل شده اند.
وظایف سنگین کارخانگی فرصت های آموزشی درجهت تحقق اهداف شان سلب نموده است و گاهی اوقات حتی اگر زنان مایل به دنبال کردن دانش و مهارت های جدید باشد، هنجارهای مغرضانه جنسیتی که مرد را تنها مرجع تصمیم گیری قرار می دهد، باعث می شود که فرصت هارا از دست بدهند.
متاسفانه در برخی از روستاها هنوز در مواقع سخت اقتصادی دختران به عنوان کالایی باارزش در قالب ثروت عروس تلقی شده و والدینی که تحت فشار هستند دختران خود را بخشی از دارایی حساب کرده و آنها را به ازدواج زودهنگام سوق داده و حتی وادار می کنند.
در حقیقت ائتلافی از موانع فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی مانع دسترسی زنان روستایی و عشایری به آموزش شده و از آنجا که آموزش و پرورش وظیفه حاکمیتی است، سیستم حکمرانی باید از طریق تصویب قوانین مانع و جامع این موانع را مرتفع سازد./مهتا بذرافکن
🆔 @RuralWomenIssues