نشریه زنان روستایی و عشایری توسعه پایدار برای زنان روستایی و سازگاری با تغییرات اقلیمی
گیاهان دارویی فقط گیاه نیستند، بلکه هر کدام از این گیاهان با دیدگاههای آمیخته شده اند که علاوه بر مصارف پزشکی ، معرفی برای فرهنگ بومی است.
طبق گزارسهای سازمان جهانی کشاورزی تجارت گیاهان دارویی در سال بالغ بر ۱۰۰ میلیارد دلار است که انواع کسب و کارها از خرد تا کلان را در بر می گیرد.
بصورت تاریخی زنان با گیاهان دارویی در پیوندی ناگسستنی اند، زنان از یک سود نقش مراقبتگری داشته و از سویی جمع آوری خوراک از طبیعت بر عهده داشته اند، و همین امر موجب شد آنها به دانش گسترده ای درمورد گیاهان دارویی دست یابند که نسل به نسل و سینه به سینه منتقل شده است. در حقیقت زنان و محیط زیست شان در پیوندی نا گسستنی اند و دانش گیاهان دارویی بوسیله زنان توسعه پیدا کرده است.
زندگی مدرن موجب تغییراتی درروشهای درمانی شده و روشهای سنتی را حذف کرده است، اما در عین حال پایه پزشکی جدید نیز بر مبنای همان دانش سنتی گذاشته شده و در حقیقت پزشکی امروزی نیز بر بستر رشد یافته طبیعت و نیاز مند به آن است، در نتیجه گیاهان دارویی تامین کننده مواد اولیته صنعت بسیار بزرگی است که با سلامت بشر ارتباط دارد.
ویژگی مهم گیاهان دارویی این است که اولا برای رشد به طبیعت وابسته بوده و کمترین نیاز به آب دارند، ثانیا هر گونه ای منحصربفرد بوده و با پیشینه ای فرهنگی خاص است و دانش پس زمینه آن نیز بومی است، لذا می تواند مسیری نو به کسب و کارهای پر سود باشد. آموزش و توانمندسازی برای کاشت ، داشت و برداشت گیاهان دارویی همراه با ایجاد زنجیره ارزش در روستاها می تواند منجر به رونق یکی از پایدارترین کسب و کارها گردد که گردش مالی آن در جهان سالیانه یکصد میلیارد دلار است.
اگرچه وضعیت سیاسی و اقتصادی ایران با توجه به تحریمهای موجود از یک سو، و تناقض های قانونی و بورکراسی پیچیده مانع بزرگی در راه اندازی و زنجیره ارزش هر نوع کسب و کار و ارتباط با سازمانهای بین المللی تسهیل کننده کسب و کارهای روستایی است ، اما در عین حال روزنه هایی در کسب و کارهای خرد وجود دارد که می تواند راهگشا باشد. هرچند مسئولان باید هرچه سریعتر قوانین راه اندازی کسب و کار، صادرات و همچین قوانین تعاونی ها را مورد بازبینی قرار داده و چالاک نمایند.
ایجاد زنجیره ارزش می تواند بین روستاها ی کشور باشد، مثلا اگر در روستاهای کهکلیویه و بویر احمد گیاهان دارویی کشت و عمل آوری می شود، روستاهای مجاور بنادر می توانند حلقه های توزیع را شکل داده وراه به صادرات بگشایند. در حقیقت یکی از مهمترین راههای پایداری کسب و کارهای روستایی، شناخت توانمندی های بین روستایی و ادغام این توانمندی هاست که با وجود ارتباطات آنلاین ، می تواند میسر شود. جوانان تحصیل کرده باید به روستاها بازگردند و این ارتباطات را بین روستاهایشان شکل دهند. می تواند کالا در روستایی در خراسان جنوبی تولید و عمل آوری شود، و روستایی در هرمزگان آن را آماده برای فروش صادرات نماید.
سازمانهای مردم نهاد مهمترین کانونهای رهایی بخش برای روستاها هستند که می توانند این ارتباطات را شکل داده و سرمایه های انسانی را به یکدیگر مرتبط سازند. در حقیقت اولین گام برای شروع پایداری در هر روستا، تشکیل یک سازمان مردم نهاد با محوریت اهالی روستاست، چرا که آموزش و توانمندسازی مهمترین گام و اولویت اصلی پایداری است و سازمانهای مردم نهاد با محوریت جوامع محلی می توانند بسیار تاثیر گذار باشند .
