انطباق پذیری زنان و تنش آبی

مطالعه  فونگ (۲۰۱۴) در ویتنام نشان میدهد که  زنان روستایی سازگاری بیشتری با کم آبی در بخش کشاورزی داشته و  معیشت خود را بازسازی می کنند و در عین حال  زنان سرپرست خانوار آسیب پذیرتر بوده و تنش آبی برای این گروه از زنان تهدید محسوب می شود. یافته های این پژوهش نشان می دهند که تفاوت های اجتماعی از قبیل جنسیت، طبقه، سرپرست خانوار، سن و مرحله زندگی، تجربیات متفاوتی را در زمینه آسیب پذیری در دسترسی به آب ایجاد می کند که این  به نوبه خود  تمایز در سازگاری با کم آبی  نیز نشان میدهد. سیاستهای توسعه ای بدون در نظر گرفتن این تفاوتها خود می تواند به دتسرسی نابرابر منجر شود چرا که که  سیاستهای مربوط به تنش آبی انطباق پذیری زنان را نادیده می گیرند.  این مطالعه نشان می هد که اگر جنسیت از سیاستهای انطباق پذیری حذف شود، گروههای خاصی از زنان، مانند زنان سرپرست خانوار با آسیب جدی مواجه می شوند . متناسب سازی سیاستهای انطباق پذیری با نیازگروههای مختلف  و همچنین  در نظر گرفتن روابط قدرت و شرایط نابرابر در تهیه بسته های  سیاست های انطباقی ضروری است .

Women’s differentiated vulnerability and adaptations to climate-related agricultural water scarcity in ruralCentral Vietnam,Phuong T. A. Huynha &  ernadette P. Resurrecciona

http://www.tandfonline.com/loi/tcld20, Published online: 04 Mar 2014.