وبلاگ زنان روستایی و اکوفمنیسم اکوفمنیسم و توسعه پایدار برای زنان در خط مقدم
فصل پاییز، فصل برداشت برکت طبیعت و لطف یزدان است. از خرما تا زرشک و زعفران همه مشغولند.. اما پاییز فصلی است که اگر برنامه ریزی و هماهنگی بین سازمان‌ها وجود داشته و رسمی شدن گردشگری کشاورزی به عنوان صورتی از گردشگری پایدار روستایی به نتیجه برسد طرحی نو و مبارک برای روستاها رقم می‌خورد و بدون تردید استان‌های کویری و جنوبی با مزارع زعفران، زرشک، انار و عناب و خرما و قسب و انجیر و بادام و.. … پیشقراولان این راه پربرکت و صورتی از گردشگری پایدار روستایی با زنجیره اشتغال پایدار خواهند شد. 🍎
آنچه که بسیار نگران کننده است تخلیه روستاها و به تحلیل رفتن زندگی روستایی و گسترش مهاجرت است که زنگ خطر فروپاشی اجتماعی را هم در مبدأ و هم در مقصد به صدا درخواهد آورد و چه بسا در برخی از استان‌ها درآورده است.
علاوه بر پویایی و نقش بهداشت روانی گردشگری کشاورزی برای همه آحاد جامعه؛ اگر سازمان‌های متولی اعم از حکمران آب و وزارت جهاد کشاورزی و وزارت گردشگری اراده کنند ظرفیت تنوع بخشی شغلی با ارزش افزوده چشمگیر گردشگری کشاورزی با ایجاد زنجیره ای از مشاغل پویا می تواند بار کشاورزی و برداشت آب را نیز کم کند.
وجود چند مزرعه موفق در هر روستا کافیست که دهها نفر از مردم روستا در این حوزه وارد شده و با وجود مشتریان بالقوه به سمت صنایع تبدیلی و خدماتی جذب شوند.
راهکاری که وجود دارد اولا تسهیل هرچه سریعتر مجوزهای گردشگری کشاورزی است و ثانیاً سرمایه گذاری حکمران آب در خرید چاههای کشاورزی های کم بازده و هدایت این خانواده ها به سمت صنایع تبدیلی و خدمات به گردشگران است.
کافیست چکه ای از میلیاردها تومان هزینه های سدسازی و انتقال آب برای خرید چاههای آب و بستن آن با ایجاد مشاغل جایگزین در روستا بچکد. این «سخاوت خردمندانه سیستماتیک»، در کنار رفع موانع تولید و بوروکراسی سلیقه ای موجود، مسیر روشنی را برای نجات زندگی روستایی و پایدارسازی منابع آب گشوده خواهد شد.
بستن چاههای آب کشاورزان فقیر؛ بدون مسئولیت پذیری درباره عواقبش دامن زدن به فقرزایی و مهاجرت روستاییان و گسترش حاشیه نشینی و مسائل پیچیده آن است که کنترل آن هزینه های زیادی به بیت المال تحمیل می کند در حالی که می توان با حکمرانی خردمندانه در حوزه آب، همگرایی سازمان‌ها و سرمایه ای کمتر پیشگیری نمود. در این صورت با هزینه بسیار کمتر می توان این آسیب‌ها را به فرصتهای کم نظیر اشتغال پایدار روستایی تبدیل کرد.
آب محور معیشت روستایی است، حکمران آب نمی تواند نسبت به تخلیه روستاها و مهاجرت های سرگردان و فروپاشی خانواده ها و زندگی روستایی که از قضا ناشی از عملکرد ناکارآمد و فاجعه بار سیستم در بخش آب و کشاورزی است بی تفاوت بوده و خودرا کنار بکشد.
ایجاد اشتغال های جایگزین و هدفمند روستایی با استفاده از پتانسیل های موجود بویژه در صنایع تبدیلی و خدماتی بعنوات مثال در ازای خریدن آب و چاههای زیان ده باید بخشی از وظایف حکمران آب در جهت سازگاری با کم آبی، تاب آور نمودن و پایدار سازی جوامع روستایی تبدیل شود. / مهتابذرافکن
🆔 @RuralWomenIssu
