خبرهای محیط بانان و جنگل بانان حاکی از اینه که آتش سوزی های جنگلهای زاگرس دوباره شروع شده و عامل اغلب آنها انسانی است.
برداشت بنه و کلخنگ وعسل و میوه های جنگلی توسط جوامع محلی و آتش روشن کردن برای گریز از سرما واهمال کاری در خاموش نمودن آن، عامل مهم آتش سوزی های زاگرس است.
اما هستند کسانی که معتقدند عامل اصلی تخریب و تاراج طبیعت روستاییان هستند. هرچند اینکه استفاده نادرست از مواهب طبیعت توسط جوامع محلی یک چالش و یک عامل مهم تخریب و آتش سوزی هاست، اما این که غارت و چپاول گری عرصه های جنگلی را به گردن ضعیف ترین ها انداخته شود بی انصافی است و البته راهی برای فرار به جلو سودجویان پنهان و ذی نفوذ می گشاید.
فقر مالی و فرهنگی، اعتقادات خرافی، نبود آموزش مناسب برای همزیستی و بهرهبرداری پایدار مواهب طبیعی، حرص و طمع و.. بخشی از عوامل آسیب رسان به طبیعت ومحیط زیست ایران است.
اما قطعا کانونهای تخریب برای لقمه های چرب، چاچاق چوب، جنگل خوری و غارت گری، شکار حیات وحش، آتش زدن مراتع زمین خواری و.. در روستاها نبوده و نیاز به لابی های قدرتمند در لایه های مختلف نهادی دارد.